Με αφορμή την αναγόρευση σε επίτιμο διδάκτορα από το
Πανεπιστήμιο Κρήτης , του Γερμανού καθηγητή Ριχτερ, το Δ. Σ. του Συλλόγου Επιστημόνων Σελίνου δηλώνει τα εξής:
Διαφωνούμε με ορισμένα
από τα αναγραφόμενα στο βιβλίο του
παραπάνω καθηγητή με τον τίτλο «Η ΜΑΧΗ
ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ», με τα οποία επιχειρεί
να αναθεωρήσει την ιστορία του τόπου μας
κατά τρόπο απαράδεκτο.
Θεωρούμε ότι
αναφερόμενος στα γεγονότα της Μάχης της Κρήτης αλλά και σε όσα ακολούθησαν, προσπαθεί να
εξισώσει τους θύτες με τα θύματα και μιλά για αλληλένδετα εγκλήματα,
κάνοντας αναφορά στην αντίσταση που πρόβαλε ο Κρητικός λαός στους εισβολείς που ήλθαν
απρόσκλητοι να του στερήσουν την ελευθερία του.
Ετσι στην σελ. 413
γράφει:
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εκτέλεση ανταρτών χωρίς
δικαστική εξέταση δεν παραβαίνει μόνο το Διεθνές Δίκαιο της εποχής, αλλά και το
γερμανικό στρατιωτικό νόμο 3/13, σύμφωνα με τον οποίο αλλοδαποί οι οποίοι
προβαίνουν σε αξιόποινες πράξεις κατά του Γερμανικού στρατού δεν είναι δυνατόν
να τιμωρηθούν χωρίς να προηγηθεί η σύσταση στρατιωτικού δικαστηρίου. Από την
άλλη, είναι εξ’ ίσου αδιαμφισβήτητο ότι και οι πράξεις των ανταρτών παρέβαιναν
το δίκαιο του πολέμου. Τα δύο εγκλήματα είναι αλληλένδετα.»
Εμείς στην Κρήτη γνωρίζουμε τα τρομερά εγκλήματα που
διέπραξαν, σε πολλές από τις περιοχές της,
οι ναζιστές εναντίον των Κρητικών που δεν έσκυψαν το κεφάλι αλλά υπερασπίστηκαν την ελευθερία τους.
Η περιοχή της επαρχίας
μας, του Σελίνου , υπήρξε μία από τις περιοχές που πλήρωσε βαρύ το
τίμημα για τους αγώνες της. Γι αυτό και
έχει να παρουσιάσει περισσότερα από 250 θύματα αλλά και μεγάλες υλικές
καταστροφές.
Δεν είναι δυνατόν να
λησμονήσουμε , το κάψιμο των τριών χωριών Μονής, Λειβαδά και Κουστογέρακου, την
καταστροφή της Καντάνου, αλλά και την
καταστροφή οικιών σε άλλα χωριά της επαρχίας μας. Επίσης
τις εκτελέσεις ανήμπορων κατοίκων της
επαρχίας, όπως π.χ. συνέβη στα χωριά Μονή, Λειβαδά και Κουστογέρακο όπου εκτελέστηκαν άνθρωποι
άρρωστοι κλινήρεις, γέροντες που
δεν μπορούσαν να μετακινηθούν μακριά από τα σπίτια τους , μικρά κορίτσια και γριές γυναίκες .
Θεωρούμε ότι με το να τιμηθεί από τους Κρητικούς, δηλαδή από
το Πανεπιστήμιο τους, ο συγγραφέας του παραπάνω βιβλίου, είναι σαν να
αποδεχόμαστε όλα τα αναγραφόμενα σε
αυτό, που σαφέστατα μας αδικούν .
Πιστεύουμε ότι το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το οποίο είναι
ένα πολύ σπουδαίο Ακαδημαϊκό ίδρυμα στην
πατρίδα μας , θα κάνει ότι πρέπει και θα
αναθεωρήσει την απόφαση του.
