Να μην καταργηθεί ο χαρακτηρισμός «ιστορικός τόπος» , σε τμήμα του παλαιού επαρχιακού δρόμου Καντάνου-Χανίων, που βρίσκεται στο φαράγγι της Καντάνου.

Στο ΦΕΚ 267 της 12 Ιουλίου 2010 (στο τεύχος των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων και πολεοδομικών θεμάτων)  δημοσιεύτηκε η με αριθμ. ΥΠΠΟ/ΔΝΣΑΚ/50219/1085 /4-6-2010 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού  με θέμα  τον χαρακτηρισμό ως ιστορικού τόπου τμήματος της επαρχιακής οδού Καντάνου − Χανίων σε μήκος 6.640 μέτρων.

Συγκεκριμένα χαρακτηρίστηκε ως ιστορικός τόπος, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2 (παράγραφος δ) και 16 του Ν. 3028/2002, το τμήμα της επαρχιακής οδού Καντάνου  − Χανίων με τα λιθόκτιστα προστατευτικά τοιχία και τα αναλήμματα σε όλο το μήκος του από το σημείο Α μέχρι το σημείο Β που είναι 6.640 μέτρα, όπως φαίνεται στο χάρτη της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού , που συνοδεύει την απόφαση, και σε πλάτος 50 μέτρων ένθεν και ένθεν του άξονα του δρόμου και με διεύρυνση άνω των 50 μέτρων εκεί όπου το απαιτεί η γεωμορφολογική ενότητα του χώρου, διότι αποτελεί τόπο σημαντικό για την ιστορικότητα της περιοχής, η ευρύτερη περιοχή παρουσιάζει αρχαιολογικό ενδιαφέρον, αποτελεί εξαιρετικά ενδιαφέρον τεχνικό έργο των αρχών του 20ου αιώνα που διατηρείται αναλλοίωτο μέχρι σήμερα και διέρχεται μέσα από το ομώνυμο φαράγγι εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, δημιουργώντας κατά τον τρόπο αυτό ένα σύνθετο έργο αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης ανθρώπου και φύσης.

Όπως πληροφορηθήκαμε, με αίτηση που έγινε  ενώπιον του Συμβουλίου  της Επικρατείας,  που θα συζητηθεί σύντομα, ζητήθηκε  να ακυρωθεί η  παραπάνω απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού.

Ο Σύλλογος μας  γνωρίζοντας την ιστορικότητα της περιοχής, αφού εκεί έγιναν σημαντικά ιστορικά γεγονότα,  όπως  η  «Μάχη του φαραγγιού  της Καντάνου»  κατά το 1941, το αρχαιολογικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει και την ιδιαίτερη  και με μοναδική ομορφιά  κατασκευή των  προστατευτικών τοιχίων του δρόμου, συμφωνεί  με την υπουργική απόφαση και εκφράζει την αντίθεση του στην κατάργηση της.

Χανιά 7-11-2013

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                                        Ο Γεν. Γραμματέας

  Λουκάς Μπασιάς                                                    Γιάννης Ξανθουδάκης




Για να δείς τμήμα του δρόμου πάτησε παρακάτω

φωτογραφία τμήματος του δρόμου

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ του ιατρού κ. Ευτύχη Λαμπουσάκη "Η ιατρική περίθαλψη στην επαρχία Σελίνου"

Πριν  από λίγο καιρό απόκτησα ένα βιβλίο του κ. Ευτύχη  Λαμπουσάκη ,  διδάκτορος ιατρού,  με τίτλο «Η ιατρική περίθαλψη στην επαρχία Σελίνου, τα πρώτα 50 χρόνια από την Τουρκική απελευθέρωση (1900-1950)». Το βιβλίο αυτό είναι έκδοση του Ιατρικού Συλλόγου Χανίων.

Στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου γίνεται μια σύντομη ιστορική αναδρομή. Εκεί, μεταξύ των άλλων, αναφέρονται συνοπτικά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπιζε τα πρώτα 50 χρόνια του εικοστού αιώνα η επαρχία Σελίνου, όπως τις εμπόλεμες καταστάσεις και τις τρομερές ελλείψεις. Τότε δεν υπήρχε στην περιοχή ηλεκτρικό ρεύμα, δεν υπήρχαν τηλέφωνα, δεν υπήρχαν φαρμακεία, το δε οδικό δίκτυο ήταν σχεδόν ανύπαρκτο, αφού ο μοναδικός αυτοκινητόδρομος στο Σέλινο ήταν ο επαρχιακός δρόμος Χανιά- Κάντανος- Παλαιόχωρα, που κατασκευάστηκε κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1930.  Ετσι οι συνθήκες που εργαζόντουσαν οι γιατροί της περιόδου εκείνης ήσαν τρομερά δύσκολες.

Στο δεύτερο κεφάλαιο, που είναι και το κυρίως μέρος του βιβλίου, δίδονται βιογραφικά στοιχεία για τους γιατρούς, τους πρακτικούς γιατρούς και τις μαίες της περιόδου αυτής.

Παρουσιάζεται πλούσιο φωτογραφικό υλικό, αλλά και διάφορα άλλα στοιχεία που αφορούν τους παραπάνω  και αναφέρονται στην κοινωνική, την πατριωτική και στην επιστημονική τους δράση, ιδιαίτερα  βέβαια στον ιατρικό τομέα.

Η εργασία για την συλλογή αυτών των στοιχείων που παρουσιάζονται, είναι σίγουρα εξαιρετικά κοπιώδης, μελετήθηκαν πολλά αρχεία και χρησιμοποιήθηκαν και πολλές άλλες πηγές. Σίγουρα για να μαζευτούν αυτά τα στοιχεία  θα χρειάστηκε πολύς χρόνος.

Ολοι μας έχουμε διαβάσει ή έχουμε ακούσει ιστορίες, για  δύσκολες καταστάσεις αναφορικά με την υγεία, που αντιμετώπισαν οι γονείς, οι παππούδες, συγγενικά η άλλα γνωστά μας πρόσωπα,  που έζησαν τα πρώτα χρόνια του περασμένου αιώνα και για τους γιατρούς που  τους βοήθησαν να τις αντιμετωπίσουν. Επειδή οι γιατροί στην περιοχή του Σελίνου ήσαν λίγοι και οι αποστάσεις μεγάλες, σημαντικό έργο προσέφεραν την εποχή εκείνη και  οι πρακτικοί γιατροί καθώς και οι μαίες κατά τις γεννήσεις των παιδιών.

 Η παρουσίαση των φωτογραφιών των ατόμων αυτών, αλλά και τα άλλα  στοιχεία από την ζωή τους,  μας δίδει την δυνατότητα να τους γνωρίσουμε καλλίτερα. Παράλληλα συμβάλλει ώστε να διατηρείται η μνήμη τους και να τους αποδίδεται η πρέπουσα τιμή. Αυτοί οι άνθρωποι προκειμένου να επισκεφτούν τους ασθενείς τους αναγκαζόντουσαν να διανύσουν συνήθως μεγάλες αποστάσεις, ακόμα και τις νυκτερινές ώρες, ανεξάρτητα των καιρικών συνθηκών  και με τον τρόπο αυτό έσωζαν ανθρώπινες ζωές στην περιοχή.

Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στα Ασκληπιεία της αρχαίας Ελλάδας  και ιδιαίτερα για το Ασκληπιείο της αρχαίας Λισσού, που βρίσκεται στην επαρχία Σελίνου. Σήμερα λόγω της σπουδαιότητας του, το επισκέπτεται  κάθε χρόνο μεγάλος αριθμός ατόμων, παρά το ότι οι συνθήκες πρόσβασης δεν είναι πολύ εύκολες.

Το αναφερόμενο βιβλίο του κ. Ευτύχη Λαμπουσάκη είναι μια εξαιρετική προσφορά στον τόπο της καταγωγής του, την επαρχία δηλαδή του Σελίνου, αφού κατόρθωσε να αποθανατίσει όλους αυτούς τους ανθρώπους,  είτε επιστήμονες, είτε πρακτικούς γιατρούς και μαίες, που προσέφεραν τις μεγάλες υπηρεσίες τους στους κατοίκους της περιοχής, με  τις συνθήκες που προαναφέρθηκαν.

Βεβαίως και στο παρελθόν ο συγγραφέας του βιβλίου έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του στην κοινωνία των Χανίων σε διάφορους τομείς, αφού για πολλά χρόνια διετέλεσε Δημοτικός σύμβουλος Χανίων, Νομαρχιακός σύμβουλος Χανίων, ήταν Διευθυντής σε κλινική του Νοσοκομείου Χανίων, εργάζεται για πολλά χρόνια ως ιδιώτης γιατρός και επί 15 χρόνια ήταν Πρόεδρος στον Ιατρικό Σύλλογο Χανίων.

Σήμερα έχουμε την χαρά να είναι μεταξύ των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Επιστημόνων Σελίνου.

Τον συγχαίρω λοιπόν για το βιβλίο του και του εύχομαι να συνεχίσει την προσφορά του.

Λουκάς Μπασιάς

Πρόεδρος Συλλόγου Επιστημόνων Σελίνου

Το έτος 2014 έχει κηρυχθεί ως έτος Θεοτοκόπουλου. Το Σέλινο πρέπει να έχει συμμετοχή στις εκδηλώσεις που θα γίνουν.

Όπως είναι γνωστό το έτος 2014 κηρύχθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού ως έτος  Θεοτοκόπουλου, με  αφορμή τη συμπλήρωση 400 ετών από το θάνατο του μεγάλου έλληνα ζωγράφου.
Πρόκειται για μια επέτειο που θα γιορταστεί με μεγάλη επισημότητα στην Ελλάδα και την Ισπανία, την χώρα δηλαδή όπου δημιούργησε τα σπουδαία έργα του  και στην οποία έζησε ένα πολύ μεγάλο  μέρος της ζωής του.

Ηδη προγραμματίζονται πολλές εκδηλώσεις από το Υπουργείο Πολιτισμού  και άλλους φορείς και έχει συγκροτηθεί  επταμελής οργανωτική επιτροπή.

Σύμφωνα με ανακοινώσεις που έχουν γίνει, την μνήμη του μεγάλου Κρητικού ζωγράφου Δομίνικου Θεοτοκόπουλου θα τιμήσει και ο δήμος Ηρακλείου, που θεωρεί ότι είναι ο τόπος  της γέννησης του.

Οι εκδηλώσεις στο Ηράκλειο για τον Θεοτοκόπουλο  περιλαμβάνουν:

1) Έκθεση στο Ιστορικό Μουσείο με την υποστήριξη του Δήμου με τίτλο «Ο Θεοτοκόπουλος μεταξύ Βενετίας και Ρώμης

2) Διεθνές επιστημονικό συνέδριο με διοργανωτές το Δήμο Ηρακλείου και την Εταιρεία Κρητικών Ιστορικών Μελετών

3)Αφιέρωμα στον Νίκο Παναγιωτάκη και αναγνώριση της σημαντικής μελέτης του για την Κρητική περίοδο του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, που δημοσίευσε το 1986.

4)Βραδιά ανάγνωσης αφιερωμένης στο Γκρέκο

5)Εβδομάδα κινηματογράφου – αφιέρωμα στο Greco

6)“Κρητικό” αφιέρωμα στη μνήμη του Θεοτοκόπουλου με πέντε κορυφαίους λυράρηδες του νησιού.

7)Έκθεση αντιγράφων υψηλής ανάλυσης των σημαντικότερων έργων του Θεοτοκόπουλου, σε φυσικό μέγεθος, στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου.

8)Έκθεση από το Δήμο μεγάλων φωτογραφιών (1.10 μ. ύψος) του καθηγητή Χοακίν Μπέρκεζ, μέλους της Ακαδημίας της Βαλένθια, των εικονοστασίων του Θεοτοκόπουλου που αποτελούν σημαντικά έργα τέχνης.

9)Επανέκδοση – επικαιροποίηση του λευκώματος:   «Αφιέρωμα στον EL GRECO »  από την έκθεση των έργων του ζωγράφου στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου.

10)Στοχευμένες βραδιές με αφιερώματα στο Δομίνικο Θεοτοκόπουλου.

Στο Ηράκλειο λοιπόν προγραμματίζονται οι παραπάνω εκδηλώσεις για να τιμηθεί ο διάσημος  ζωγράφος,  αφού, όπως προαναφέρθηκε, ο δήμος Ηρακλείου θεωρεί ότι είναι ο τόπος  της γέννησης του.

 Ανάλογες εκδηλώσεις  θα γίνουν  και αλλού στην Ελλάδα καθώς και στην Ισπανία. Αυτό που θεωρώ αναγκαίο είναι να δούμε σχετικές εκδηλώσεις  να γίνονται και στον τόπο από τον οποίο  κατάγεται η οικογένεια του, κάτι που μέχρι σήμερα δεν γνωρίζω αν προγραμματίζεται να γίνει. 

Και ο τόπος της καταγωγής του σύμφωνα με ειδικούς επιστήμονες είναι σχεδόν σίγουρα ο Νομός Χανίων και ιδιαίτερα  το χωριό Κουστογέρακο της επαρχίας Σελίνου.

Γι αυτό τόσο η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, όσο και ο δήμος Καντάνου-Σελίνου καθώς και πιθανόν και άλλοι δήμοι η φορείς στο νομό, θα πρέπει  εφόσον δεν το έχουν κάνει ακόμη, να πράξουν τα δέοντα.

Σχετικά με τον τόπο καταγωγής της οικογένειας του Θεοτοκόπουλου, ο αείμνηστος καθηγητής πανεπιστημίου Νικ. Παναγιωτάκης , που έκανε έρευνες στα Ενετικά αρχεία, στο βιβλίο του «Η Κρητική περίοδος της ζωής του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου», στην σελίδα 38 αναφέρει: «Πιθανότερος τόπος καταγωγής της οικογενείας φαίνεται να είναι το διαμέρισμα των Χανίων, όπου, ήδη από τον 15^ο αιώνα , μαρτυρούνται μέλη της , στο χωριό Κουστογέρακο.»

Η  δε καθηγήτρια του πανεπιστημίου Αθηνών Α. Παπαδιά-Λάλα, που επίσης έκανε έρευνες στα Ενετικά αρχεία,  στην διδακτορική της διατριβή με τίτλο «Αγροτικές ταραχές και εξεγέρσεις στη Βενετοκρατούμενη Κρήτη (1509-1528) Η επανάσταση του Γεωργίου Γαδανολέου-Λυσογιώργη», και στην σελίδα 97 αναφέρει για τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο πως:  « πιθανή είναι κάποια σχέση με τη Μάρθα Θεοτοκοπουλίνα, η οποία στα 1488 αναφέρεται ως αφιερώτρια  στον Αγιο Γεώργιο Κουστογεράκου, του χωριού δηλαδή από το οποίο κατάγεται ο Γεώργιος Γαδανολέος»

Επισημαίνεται ότι η αξία της έρευνας στα Ενετικά αρχεία είναι μεγάλη, προκειμένου να βρεθούν αντικειμενικά στοιχεία για τα γεγονότα που αφορούν την ζωή του Θεοτοκόπουλου πριν φύγει από την Ελλάδα, διότι την περίοδο εκείνη η Κρήτη  ήταν υπό την κατοχή των Ενετών και μεγάλο μέρος από τα αρχεία που τηρούσαν οι Ενετοί κατακτητές στο νησί μεταφέρθηκαν στην Βενετία όπου και υπάρχουν ακόμη.

Διάφορα άλλα στοιχεία που επίσης ενισχύουν την άποψη για την καταγωγή της οικογενείας του Θεοτοκόπουλου από τον Νομό Χανίων και ιδιαίτερα από το Σέλινο,  αναφέρονται σε άρθρο του καθηγητή Ιωάν. Μυριζάκη, που δημοσιεύτηκε στις 26-9-2013,  στην εφημερίδα  “Σελινιώτικα Νέα”.

Μεταξύ των εκδηλώσεων που θα μπορούσαν να γίνουν το επόμενο έτος για τον Θεοτοκόπουλο στον νομό μας  θα ήταν και μια  ημερίδα , όπου οι  αρμόδιοι επιστήμονες μεταξύ των άλλων θα  κατέθεταν τις τελευταίες απόψεις τους για τον τόπο που γεννήθηκε καθώς και άλλα στοιχεία σχετικά με  την καταγωγή του.

Αλλά  και για τα πανεπιστημιακά μας ιδρύματα που έχουν τμήματα με συναφές αντικείμενο, θα είναι μια ακόμη ευκαιρία για να ασχοληθούν με το θέμα,  με όποιο τρόπο θεωρούν σκόπιμο, ώστε να συμβάλουν στο να δοθούν  απαντήσεις στα ερωτήματα  που εξακολουθούν και σήμερα να υπάρχουν και έτσι δημιουργούνται αντιπαραθέσεις μεταξύ διαφόρων περιοχών.

Γιατί είναι γνωστή η διαμάχη που έχει τελευταία  προκύψει  μεταξύ των δήμων  Μαλεβυζίου και Ηρακλείου  που διεκδικούν και οι δυο την γενέτειρα του  μεγάλου Κρητικού  ζωγράφου.

 Για να φανεί  η ανάγκη περαιτέρω έρευνας, αναφέρω πολύ συνοπτικά το πως κατέληξαν πριν από πολλά χρόνια στο ότι το χωρίο Φόδελε,  του σημερινού δήμου Μαλεβυζίου, είναι ο τόπος γέννησης του Θεοτοκόπουλου, πράγμα που σήμερα δεν το δέχεται ο Δήμος Ηρακλείου.

Ένα πρόσωπο που συνδέθηκε τότε με τον Θεοτοκόπουλο, τόσο ως προς το γένος,  όσο και ως προς την ομοιότητα, ήταν ο Στυλιανός Αλοδιανάκης του Πολυχρόνη και της Μαρίας το γένος Θεοτόκη.

Η ιστορία ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα όταν  ιστορικοί από το Πανεπιστήμιο του Βολιαδολίδ της Ισπανίας ήρθαν για πρώτη φορά στο Φόδελε ψάχνοντας να βρούν που γεννήθηκε ο Θεοτοκόπουλος.  Οι άνθρωποι αυτοί ήξεραν πως  είναι Κρητικός και ξεκίνησαν αυτό το ταξίδι βάσει των αρχείων της Ιεράς Εξέτασης.  

Όταν είδαν τον Στυλιανό Αλοδιανάκη, είδαν μια τέλεια ομοιότητα.

Όταν τον ρώτησαν πως λέγεται και απάντησε Στυλιανός Αλοδιανάκης του Πολυχρόνη και της Μαρίας, το γένος Θεοτόκη, θεώρησαν πως βρήκαν δύο ισχυρές αποδείξεις για την καταγωγή του μεγάλου ζωγράφου.

Την ομοιότητα δηλαδή και το επώνυμο Θεοτόκης.

 Ακολούθησε από το πανεπιστήμιο του Βολιαδολίδ της Ισπανίας, και δεύτερη επίσκεψη στο Φόδελε, το 1934, οπότε και  τοποθέτησαν στο χωριό πλάκα που γράφει:

«Η σχολή της Ιστορίας του Βολιαδολίδ, παλμός μέσα την καρδιά της Καστίγγια προσφέρει στο Φόδελε την πλάκα αυτή βγαλμένη από το βράχο του Τολέδο. Ενθύμιο της αθανάτου δόξης του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, 27 Ιούλιου 1934».

Ακολούθησαν στο Φόδελε  λαμπρές στιγμές, το έτος 1964, με τη κάθοδο των Ισπανών αλλά και πολυπληθέστατης αποστολής (220) ατόμων) επί κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου (1964) για τις εκδηλώσεις, που έγιναν για τη συμπλήρωση των 350 χρόνων από το θάνατό του Θεοτοκόπουλου.

Παρουσιάζεται φωτογραφία από την εφημερίδα ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ  του Αλουδιανάκη και του Θεοτοκόπουλου

  

Λουκάς Μπασιάς

Πρόεδρος Συλλόγου Επιστημόνων Σελίνου

Εκδήλωση για τα 70 χρόνια από το ολοκαύτωμα των χωριών ΜΟΝΗΣ- ΛΕΙΒΑΔΑ - ΚΟΥΣΤΟΓΕΡΑΚΟΥ

Στις 29-9-2013 πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για τα 70 χρόνια από το ολοκαύτωμα των χωριών Μονής, Λειβαδά και Κουστογέρακου. Την εκδήλωση διοργάνωσαν ο Δήμος Καντάνου-Σελίνου, ο Σύλλογος Επιστημόνων Σελίνου, ο Πολιτιστικός σύλλογος των απανταχού Ανατολικοσελινιωτών "ΤΟ ΨΗΛΑΦΙ", και οι Πολιτιστικοί σύλλογοι Κουστογεράκου και Σούγιας.
Η εκδήλωση έγινε στο μνημείο που βρίσκεται στη διακλάδωση προς Λειβαδά -Κουστογέρακο του κεντρικού δρόμου Χανίων-Σούγιας.
Λεπτομέρειες για την εκδήλωση με φωτογραφικό υλικό βρίσκονται  στην εφημερίδα "Σελινιώτικα Νέα" της 3-10-2013.